Η η

ήτα (Α ἦτα)

1. το όγδοο γράμμα τού ελληνικού αλφαβήτου

2. ως αριθμητ. η΄ =8 ή 8ος, ῃ=8.000 ή 8.000ός

νεοελλ.-μσν.

1. με το Η δηλώνεται η έβδομη ραψωδία τής Ιλιάδας και με το η η έβδομη ραψωδία τής Οδύσσειας

νεοελλ.

1. φυσ. Η

σύμβολο μονάδας αυτεπαγωγής Henry

2. φυσ.-χημ. Η

σύμβολο τής ενθαλπίας*. Βλ. Η, ήτα εγκυκλ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < hēth του βορειοσημιτικού (φοινικικού) αλφαβήτου. Βλ. Η, ήτα εγκυκλ.].